مراجع صالح رسیدگی به دعاوی مربوط به شهرداری ها

مراجع صالح رسیدگی به دعاوی مربوط به شهرداری ها

شهرداری ها، از جمله نهادهایی هستند که به طور روزانه با اقشار مختلف جامعه در ارتباط هستند و در موارد متعددی، مردم طرف دعوای شهرداری قرار می گیرند.
در این مقاله قصد داریم تا به برخی از مهم ترین مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری بپردازیم.

اولین حالت از مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری

دادسرای عمومی

اولین حالت، مربوط به موردی است که شهرداری مرتکب جرمی کیفری شده باشد.
در این صورت طبیعی است که مرجع صالح رسیدگی به شکایت، دادسرای عمومی محل وقوع جرم می باشد.

 

دومین حالت از مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری

دادگاه حقوقی

دومین حالت، مربوط به مواردی است که شهرداری در حین انجام وظایف خود، از رعایت قوانین و مقررات عدول کرده، و در نتیجه این بی‌‌قانونی، خساراتی متوجه اشخاص شود.
در این حالت، می توان در دادگاه حقوقی بر علیه شهرداری ها طرح دعوا کرد.
البته ناگفته نماند که طرح دعوا بر علیه شهرداری در دادگاه حقوقی، نیازمند آن است که در ابتدا در دیوان عدالت اداری بر علیه شهرداری طرح دعوا کرد و پس از اثبات تخلف شهرداری در دیوان، به دادگاه عمومی مراجعه کرد.

 

دیوان عدالت اداری از مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری

دیوان عدالت اداری از مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری می باشد که مهم ترین مرجع شکایت بر علیه اقدامات و تصمیمات شهرداری ها است که هر ساله به شکایات بسیاری بر علیه شهرداری ها رسیدگی می کند.

صلاحیت دیوان در این قبیل دعاوی، به دو دسته تقسیم می شود.

یک. دعاوی مربوط به مصوبات شورای اسلامی شهرها و کمیسیون هایی نظیر کمیسیون ماده پنج که در هیأت عمومی دیوان به آن رسیدگی خواهد شد.
طرح شکایت در این قبیل موارد، نیاز به ذینفع بودن و پرداخت هزینه دادرسی ندارد.

دو. دعاوی مربوط به مصوباتی که جنبه خصوصی دارند نظیر دعاوی مربوط به ابطال تملک، دعاوی مربوط به صدور و یا ابطال پروانه ساختمانی و… .
در این قبیل موارد، برای طرح شکایت نیاز به ذینفع بودن در عوا و پرداخت هزینه دادرسی می باشد.

 

کمیسیون های اداری در بحث مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری

کمیسیون های اداری مربوط به امور شهرداری ها

در بحث ” مراجع رسیدگی به دعاوی شهرداری ” ، شهرداری دارای کمیسیون های تخصصی ای می باشد که وظیفه رسیدگی به دعاوی مربوط به امور شهرداری ها را عهده دار می باشد که مهم ترین آنها عبارتند از:

 

کمسیون ماده ۱۰۰ قانون شهرداری 

کمیسیون ماده ۱۰۰ قانون شهرداری، مرجع رسیدگی به تخلفات ساختمانی از لحاظ ضوابط شهرسازی و ایمنی است.
اگر شهروندانی که به ساخت و ساز مشغولند، در حوزه ساختمان سازی مرتکب تخلفی شوند، این تخلف در کمیسیون ماده ۱۰۰ مورد رسیدگی قرار می گیرد.

در صورتی که تخلفات زیر صورت بگیرد، به منظور رسیدگی به تخلفات کمیسیون ماده ۱۰۰ تشکیل می گردد.

احداث بنا بدون پروانه (مجوز) یا احداث بنا خارج از پروانه یا مازاد بر آن.

عدم احداث پارکینگ یا غیر قابل استفاده بودن پارکینگ.

تجاوز به معابر شهر.

استحکام نداشتن بنا یا عدم رعایت ضوابط فنی، بهداشتی و شهرسازی در احداث بنا.

تغییر کاربری غیر مجاز.

 

کمیسیون بند ۲۰ ماده ۵۵ قانون شهرداری

کمیسیون بند 20 ماده 55 قانون شهرداری مرجعی است که وظیفه مراقب از شهروندان در قیال انواع آلودگی های محیطی را برعهده دارد.

این کمیسیون مکلف است از تأسیس کارخانه ها، کارگاه ها، گاراژهای عمومی و تعمیرگاه ها و دکان ها و همچنین مراکزی که مواد محترقه می سازند و اصطبل چارپایان و مراکز دامداری و بطور کلی تمام مشاغل و کسب هایی که ایجاد مزاحمت و سروصدا کنند یا تولید دود یا عفونت و یا تجمع حشرات و جانوران نماید جلوگیری کند.
در تخریب کوره های آجر و گچ و آهک پزی و خزینه گرمابه های عمومی که مخالف بهداشت است اقدام نماید.
با نظارت و مراقبت در وضع دودکش های اماکن و کارخانه ها و وسائط نقلیه که کار کردن آنها دود ایجاد می کند از آلوده شدن هوای شهر جلوگیری نماید.
و هرگاه تأسیسات مذکور فوق قبل از تصویب این قانون بوجود آمده باشد آنها را تعطیل کند و اگر لازم شود آنها را به خارج از شهر انتقال دهد.

 

کمیسیون ماده 8 قانون نوسازی و عمران شهری

مرجعی است که وظیفه رسیدگی به اعتراضات راجع به ممیزی در مورد اختلافات مساحت اراضی و مستحدثات و محل وقوع ملک و تطبیق مشخصات ملک با ضوابط موضوع ماده 4 اعلام شده از طرف شهرداری در شهرهای مشمول قانون نوسازی و رسیدگی به اعتراضات راجع به ارزیابی املاک و حقوق کسب و پیشه و میزان آن مربوط به اجرای طرح های نوسازی و اصلاح و توسعه معابر در شهرها را برعهده دارد.

به صورت کلی، حوزه صلاحیت های این کمیسیون عبارت است از:

الف: رسیدگی راجع به اعتراضات راجع به ممیزی اراضی و مستحدثات از جمله اختلاف مساحت، محل وقوع ملک و غیره.

ب: تطبیق مشخصات ملک با ضوابط موضوع ماده ۴ اعلام شده از سوی شهرداری در شهرهای مشمول ماده ۲ قانون.

ج: رسیدگی راجع به اعتراضات به ارزیابی املاک و حقوق کسب و پیشه و میزان آن مربوط به طرح های نوسازی.

د: رسیدگی به اعتراضات راجع به تبصره ۲ ماده ۱۱ قانون مذکور.

ه: رسیدگی به اختلافات ناشی از اجرای ماده ۳۰ قانون مذکور.

و: رسیدگی به اعتراضات ناشی از اجرای ماده ۹ آئین نامه نحوه تعیین و تشخیص و پرداخت حق کسب و پیشه تجارت.

 

کمیسیون ماده ۵ قانون تأسیس شورای عالی شهرسازی و معماری ایران

کمیسیون ماده 5 کمیسیونی است که با هدف بررسی و تصویب طرح های تفصیلی شهری و تغییرات آنها در هر استان تشکیل می شود و اعضای آن عبارتند از:

استاندار (به عنوان رئیس) و یا در غیاب وی معاون عمرانی ایشان و عضویت، اداره کل راه و شهرسازی، سازمان میراث فرهنگی و گردشگری،
شهردار شهر مربوطه، سازمان جهاد کشاورزی، و اعضاء بدون حق رأی اعم از نماینده مهندس مشاور تهیه کننده طرح،
رئیس شورای شهر مربوطه، سازمان محیط زیست، نظام مهندسی استان، شرکت آب و فاضلاب، دفتر فنی استانداری و سایرین بر حسب نیاز.

 

کمیسیون ماده ۷ قانون گسترش فضای سبز شهرها

کمیسیون ماده 7 و یا همان کمیسیون باغات شهرداری از جمله کمیسیون های شهرداری است که یکی از وظایف مهم آن تشخیص باغات و اعلام نظر در مورد باغ بودن یا نبودن ملک مورد تقاضا است.

طبق ماده 7 آیین نامه قانون، اعضای کمیسیون تشخیص باغات عبارتند از:

یکی از اعضای شورای اسلامی شهر به انتخاب شورا.

یک نفر به انتخاب شهردار ترجیحاً معاون شهرسازی و یا معاونت خدمات شهری شهرداری.

مدیرعامل سازمان پارک ها و فضای سبز در صورت عدم وجود سازمان پارک ها و فضای سبز در شهرسازی مشمول فضای سبز شهرداری.